Het Brechelbad    
 

Het Brechelbad is een kruidenstoombad met een relatief milde, oplopende temperatuur en met oplopende vochtigheidsgraad. Temperatuursverloop en vochtigheidsgraad volgen elkaar op in overeenstemming met de verschillende differentieelreceptoren in de huid.

Het Brechelbad is weldadig voor bloedsomloop en luchtwegen. Door het geleidelijke temperatuursverloop is het Brechelbad een mildere ervaring dan de traditionele sauna.

 
 
   
   
       
     
       
  Ambience en opzet    
 

In een vierkante of licht rechthoekige ruimte staan houten stoelen of zitbanken die van onderen af verwarmd worden. Hierop nemen de baders plaats en ze bereiden zich voor op een langdurig bad. De verwarmde vloer is met dennentakken bedekt.

De speciaal geconstrueerde bad-oven staat in het midden van de ruimte. Erboven worden verse kruiden verhit en de hieruit opstijgende kruidenstoom dringt via de even onder het plafond opgehangen Tschurtschenkorbe naar buiten. Deze zogenoemde Tschurtschenkorbe is een metalen korf die is gevuld met takken van coniferen en dennenappels.

 
 
  De kruidenstoominjecties volgen elkaar met kleine tussenpozen automatisch op. De kruidenstoom die zich nu ophoopt bij het plafond stroomt langs de zijwanden naar beneden en strijkt over de ruggen van de baders. Deze warmeluchtstoten langs de rug worden als zeer weldadig ervaren. Dennennaalden op de vloer stimuleren de reflexzones van de baders als zij er overheen lopen.  
     
   
     
  Geschiedenis    
 

De naam Brechelbad vindt zijn oorsprong in de oude methodes voor het breken van vlas. Van vlas maakte men linnengoed. Om het hiervoor voor te bereiden werd het eerst gedroogd in de zogenaamde Brechelkammer. Hierna werden de gedroogde stengels gebroken. Vervolgens werden ze gestoomd. Deze procedure werd meerdere malen herhaald. Door de eenvoudige oogstmethoden was het vlas meestal vermengd met kruiden en grassen.

De geuren waren heerlijk en het klimaat in de Brechelkamer was weldadig. Al snel ontstond dan ook de traditie om de Brechelkamer ook als stoombad te gebruiken. Oude documenten vermelden dat men er zelfs toe overging om zieken in vlas, hennep en kruiden gewikkeld in de Brechelkamer te laten baden.

 
 
  Men vermoedt dat het Brechelbad een regionale aanpassing is van het Oriëntaalse bad. Kennis hiervan werd in de Middeleeuwen door de kruisridders mee teruggenomen naar Noordwest-Europa. Het Brechelbad werd gewoonlijk genomen aan de vooravond van religieuze feesten. Naast lichamelijke reiniging was het idee dat ook alle kwade gedachten uit lichaam en ziel van de badenden zouden worden weggewassen.